baszta słownik

baszta rzeczownik, rodzaj żeński

podstawowy element fortyfikacji starożytnych i średniowiecznych mający postać wieży umieszczonej na linii murów obronnych, na ich narożach oraz obok bram, od XVI wieku zastępowana przez basteje
  • hist.
  • archit.
ściana boczna doku pływającego
  • żegl.
w ogrodach z XVII-XVIII wieku kolista altana zamykająca naroże żywopłotu lub szpaleru
  • ogrod.