getto słownik

getto rzeczownik, rodzaj nijaki

w średniowieczu i później: zwarte skupisko, dzielnica miejska odseparowana od pozostałych części miasta i zamieszkiwana przez mniejszość etniczną, zwykle żydowską, pozwalająca im na zachowanie odrębności etnicznej i religijnej
dzielnica przymusowego zamknięcia Żydów w czasie drugiej wojny światowej
  • hist.
dzielnica biedoty, zwykle zamieszkana w większości przez jedną grupę etniczną lub religijną (np. Murzynów, Chińczyków, Portorykańczyków w USA)
miejsce, środowisko lub grupa społeczna (etniczna, religijna lub kulturowa) izolująca się od otoczenia, żyjąca w izolacji od otoczenia
  • przen.

Związki frazeologiczne

getto ławkowe