korona słownik

korona rzeczownik, rodzaj żeński

atrybut królewski (złota obręcz zakładana na głowę)
waluta w Skandynawii
  • jedn. monet.
waluta w Czechach
  • jedn. monet.
waluta w Czechosłowacji, na Węgrzech i na Słowacji, w Austro-Węgrzech
  • jedn. monet.
  • daw.
część drzewa składająca się z gałęzi
  • bot.
metalowe lub porcelanowe wzmocnienie plomby na zębie
  • stomat.
element notacji muzycznej przedłużający wartość nuty lub pauzy o dowolną długość
  • muz.
monarchia
Fritillaria L., rodzaj roślin z rodziny liliowatych
  • bot.
rodzaj koka wykonany z warkoczy upiętych dookoła głowy
  • środ.
  • kosmet.
wewnętrzna część okwiatu złożona z płatków
  • bot.
górna część tamy, obwałowania lub murów obronnych
  • bud.
Korona Ziemi
zewnętrzna warstwa atmosfery Słońca
  • astr.

Synonimy

100 øre
CZK
Kc
100 halerzy
koronka
fermata
monarchia
szachownica

Związki frazeologiczne

korona z głowy nie spadnie