pęk słownik

pęk rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

zbiór jednorodnych przedmiotów związanych razem lub występujących razem w naturze
skłębiona lub splątana rzecz
pęknięcie, rozpuk
  • przest.
miejsce największej średnicy naczynia
  • daw.
pęk prostych
  • mat.
pęk płaszczyzn
  • mat.

Kolokacje

pęk mat. prostych
pęk mat. płaszczyzn

Synonimy

wiązka
kłąb
pęknięcie
rozpuk

Hiponimy

wiecheć
snop
bukiet
wiecha

Związki frazeologiczne

śmiać się do pęku
z cicha pęk
wielki pęk atmosferyczny