urok słownik

urok rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

to, co wywiera przyjemne wrażenie
  • książk.
według wierzeń ludowych: negatywna siła magiczna mogąca komuś lub czemuś szkodzić
  • daw.

Synonimy

czar
magia
zło
czar
wdzięk
powab
magiczność
urokliwość
gracja
szarm
książk. charme[2]

Związki frazeologiczne

rzucić urok
przest. na psa uroki
na psa urok
pot. jak nie urok, to sraczka
jak nie urok, to przemarsz wojsk
rzucić uroki